Όταν ρωτάμε ένα παιδί γιατί έχει επιλέξει ένα βιβλίο, ειδικά όταν πρόκειται για ένα μικρό παιδί, η επικρατέστερη απάντηση που δίνει σχετίζεται με τις εικόνες της εκάστοτε ιστορίας.
Η εικονογράφηση είναι μία απαιτητική διαδικασία. Δύναται να απογειώσει το βιβλίο προσδίδοντάς του άλλες διαστάσεις, μπορεί όμως και να το καταδικάσει…
Εδώ θα μιλήσουμε για εικονογραφική… απογείωση. Εικόνες που …απογειώνουν τον μικρό αναγνώστη στο βιβλίο “Ένα πουλί… στην πρίζα!” της Λήδας Βαρβαρούση, η οποία έχει γράψει και το κείμενο.
Πέρα από την ίδια την ιστορία που με χιούμορ περιγράφει παραμυθένια ένα σύγχρονο φαινόμενο της εποχής μας (εθισμός στην οθόνη), οι ίδιες οι εικόνες περιγράφουν και πάνε ακόμη παραπέρα τη σκέψη.
Τα έντονα χρώματα, τα σουρεαλιστικά σχέδια, οι μικρές λεπτομέρειες που βρίσκει κανείς σε κάθε σκίτσο -τα θέματα που έχουν “αναρτηθεί” στην οθόνη του υπολογιστή, τείνουν να γίνουν το αγαπημένο μου σημείο- συνθέτουν εντυπωσιακές σκηνές.
Μέσα από αυτές τις εικόνες δίνεται η ευκαιρία στον αναγνώστη να “διαβάσει” ξανά και ξανά το παραμύθι συνθέτοντας πάντα μία διαφορετική πλοκή, ανάλογα με το σημείο της εικονογράφησης στο οποίο θα θελήσει να εστιάσει κάθε φορά.
Το τελευταίο ίσως είναι και το πιο σημαντικό σημείο του βιβλίου αφού οι διαφορετικές οπτικές γωνίες, δίνουν νέα τροπή στην ιστορία και αφορμές για συζητήσεις.
Το «ένα πουλί στην πρίζα», χάρη στην υπέροχη εικονογράφηση, σε παρασέρνει κάθε φορά που το πιάνεις στα χέρια σου σε διαφορετικές φανταστικές διαδρομές .
Φαντασία και σκέψη ενεργοποιούνται είτε διαβάσεις το κείμενο, είτε σταθείς μόνο στις εικόνες. Παρόλο που η θεματική με την οποία καταπιάνεται η ιστορία αφορά περισσότερο μεγαλύτερες ηλικίες, η εικονογράφηση το κάνει ιδιαίτερα προσιτό και κατανοητό σε μικρά παιδιά και χρήσιμο …εργαλείο στα χέρια γονιών και δασκάλων.
Στέλλα Κυριάκου, νηπιαγωγός
Δείτε εδώ το σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στην kosvoice